ظ - Zı

ظ / Zı
Kamus-ı Türki


غل ] یر. . ) عر. ظاه. ص.)
تركجه الفبانك یكرمنجی حرق
اولوب، تركجه ده مخرجی اولم
یغند ، یالكز عربیدن مأخوذ
كطاتده بولوشور. شیوه اصلیه
عرییه سنی بز تلفظ ایده میسه —
مزدن )ز) كبی اوقورز. بو
حرف اسكی عسبرانی و سریانی
الغبالرنده دخی مفقود اولوب،
) تخد ضظغ) حرفلری میاننده
عربلر طرفندن علاوه اولنمشدر.
انجد حسا بنده . . ٩ عدد سه
دلالت ایدر. —


gal yer ar ah s terkçe elifbanın yirminci hark olup terkçe de muhreci evvelim yine yalnız arabiden mehuz hayatta buluşur şive aslya üryye seni biz telaffuz ede mısa mezzdeniz gibi okuruz bu harf eski askerini ve seryeni alğbalrnde dahi mefkud olup taht zann harfları meyanında araplar tarafından ilave evlenmiştir ancak hisa binde 9 aded se delalet eder


Kamus-ı Türki | Sayfa:917 | Sıra:1

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.