طابور - tabur
طابور / tabur
Kamus-ı Türki
ت) —. )اصل م
طابور ] ابو تاب ور ق
.١ بربرینه ارقه سنی ویرمش
درت دیزیدن مركب مربع الشكل
بر عسكر ویا طوب و سائره
معموعی كه هر طرفدن دشمنه
مقابله ایدوب بر استحكام تشكیل
ایدر: طابور اولمق. .٢ بر الای
پیاده عسكرینك درتده بری كه
درت بولوكدن و اساسا بیك
عسكر دن عبارت اولوب بر
بیكباشینك قومانده سی التنده
t aslım tabur abu tab varak 1 birbirine arka seni vermiş dert diziden merkeb murabba elşekl bir asker veya tob ve saire mecmu ki her taraftan düşmana mukabele edip bir istihkam teşkil eder tabur olmak 2 bir alay piyade askerinin dörtte biri ki dert bölükten ve esasen bin asker den ibaret olup bir binbaşının kumandası altında
بولور: بر طابور عسكر ؛ او
ننجی الایك ایكنجی طییوری:
طابور ضابطانی ، طابور هیئتی.
اطابور اغاسیء ضبطه بیكبا
شیسی. ا طابور مجار )فر
[١١٣ ٢١٥] دن اولاجق)
چوجق اویونجاقلرندن اوجی طو
پوزلی و سوسلی دكنك.
bulur bir tabur asker ev onuncu alayın ikenci diyor tabur zabitanı tabur heyeti tabur ağası zabıta bykba şeysi a tabur macar fer 113 215 den olacak çocuk oyuncaklarından ocu tv puzlu ve süslü deknin
Kamus-ı Türki | Sayfa:857 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük