شرف - Şeref
شرف / Şeref
Kamus-ı Türki
[ . . صف. عر. .١ علو مرثیه ،
سر ط رفعت، جد ، اوملولق،
saf ar 1 alev mersiye sırr ve rifat cid avımlılık
یوكسكلك : عز و شرف ؛ زیارتی
شرفنه نائل اولمق. .٢ فخر
افتخار ، مفخرت، اوكنمه : بو بنم
ایچون بر شرفدر: بن بونی
كندیمه شرف عد ایدرم. ٣
بر شخص ویا شیثك امثالندن
چلمه سی، ممتازیت ، امتیاز،
تمیز: خط حجازیه نك شرف.
اشرف ذاتی ع اوصاف و فضاثل
ذاتیە دن منبعث شرف: شرف
عارضی رتبه وجاه و منصبله
استحصال اولنان شرف. اشرف
ظهور ، شرف صدور، شرف
و صول ایتمك ویا شرف صادر،
شرف سانح اولمق كبی قاعدهء
نحویه یه مغایر تعبیراتده شرفله
ظهور. صدور ، وصول ایتمك
معناسی مقصوددر.
yükseklik iz ve şeref ziyareti şerefine nail olmak 2 fahr iftihar mefharet övünme bu binim için bir şereftir bin bunu kendime şeref add ederim 3 bir şahs veya şeyin emsalından çelimesi mümtazıyat imtiyaz temiz hat Hicâzînin şeref eşref zeti a evsaf ve fezail zetyeden münbais şeref şeref arızi rütbe vicah ve mansıpla istihsal evlenen şeref eşref zuhur şeref sudur şeref ve sol etmek veya şeref sadır şeref sanih olmak gibi kaide nahvya ye muğayir tabiratta şerefle zuhur sudur vusul etmek manası maksuttur
Kamus-ı Türki | Sayfa:774 | Sıra:16
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Şeref - شرف maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler