سن - sen
سن / sen
Kamus-ı Türki
— ضه ضمیر شخصینك مخاطی
سن ] اولوب ، مضاف الیهی:
سنك ، مفعول الیهی : سڭا،
مفعول بهی سنی ، جمعی: سزدر.
سن كل: سكا سویلییورم: سنی
كوردم: سنك ایشك: سنجه ع
سكا كوره: سنسز سن اولمقسز.
ین.
de zamir şahsının muhatı sen olup muzaf elye senin meful ileyhi sana meful be seni cemi sezdir sen gül sana söyliyorum seni gördüm senin işin sence a sana göre sensiz sen olmaksız yen
Kamus-ı Türki | Sayfa:736 | Sıra:20
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
sen - سن maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler