زهر - Zehir
زهر / Zehir
Kamus-ı Türki
ص ١ فا. )تر. زباننزدی :
رهر ! زهیر. — خالص تریچه سی
اولان »ا غو متروك حكمنه
كچمكله یرینی بو لغت طونوب
لسانمزك تصرفاتندن اولمشدر. [
اكلی ویا تماس و قوقوسی موجب
موت اولان شی، اغسو، سم.
ا پك اجی شی : بو یمك
زهردر. ا زهر ز مبرك ، پك اجی
ویا شدتلی.
s 1 fa ter zbannzdy her zehir halis teriçesi ağı metren hükmüne gecmekle yerini bu lügat dönüp lisanımızın tasarrufatından olmuştur anlı veya temas ve kokusu mucip mut olan şey o semm semâ pek acı şey bu yemek zehirdire zehiriz meberrin pek acı veya şiddetli
Kamus-ı Türki | Sayfa:691 | Sıra:25
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük