رحیٖم - Rahîm
رحیٖم / Rahîm
Kamus-ı Türki
ڭ ص مر. : رحیمه . )رحمه
ز حیم ! دن ص) اسیرگین ،
اجیان، مرحمتلی. )هم جساب
حقه هم عبادینه ، رحمان ایسه
یالكز جناب حقه اطلاق اولنور.)
n s mır recama rahma rahimez hayım den s esirgin acın merhametli hem cenab haka hem ibadına rahman aysa yalnız cenab haka ıtlak evlenir
Kamus-ı Türki | Sayfa:660 | Sıra:23
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük