ذمیم - Zemîm
ذمیم / Zemîm
Kamus-ı Türki
غ ص. عر. ؟ ذمیمه . )د ذم
ذمتم دن صثه .) ذم و قد حه
مستحق ، بكنلمیه جك، مذموم،
معیوب : اخلاق ذمیمه .
ve s ar zemime d zem zimmetim den sıra zem ve kadehe müstahak beğenilmeye çik müzemmim ma'yub ahlak zemime
Kamus-ı Türki | Sayfa:649 | Sıra:19
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük