ذم - Zemm

ذم / Zemm
Kamus-ı Türki


ی! سد ر بر بیك كوتیلكق
د ق سویلمه ، عیبلامه ، رمه ،
چكشدیرمه ، قدح هجو: فلان
ادمی ذم ایتدی؛ انسان یارینی
اغیارینه ذم ایتمه ملی اغزی
ذمه الیشدیرماملی


y sidder bir bin kötülük dak söyleme ayıplama rime çekiştirme kadeh hiciv falan adımı zem itti insan yaryanı agyarına zem itime mülü ağızı zeme alıştırmamalı


Kamus-ı Türki | Sayfa:649 | Sıra:11

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.