دركار - Derkâr
دركار / Derkâr
Kamus-ı Türki
— صفا. )در عادات
دركار ا ظرفیت مو ق ایش)
ایشده بو النان ، ایشك ایچنده
اولان، ظاهر، عیان ، اشكار:
بو ایشك بویله اوله جغی دركار
ایدی: بنم سزه اولان مخالصتم
دركاردر.
safa dür adat dürkar a zarfıyat mevk iş işte bu alınan işin icende olan zahir ayan eşkar bu işin böyle ola cugu dürkar idi benim size olan muhelasatım derkardır
Kamus-ı Türki | Sayfa:606 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük