چالا - çala
چالا / çala
Kamus-ı Türki
یاخود ال. ح. بر اسمدن
چالا [ او ) قولانیا رق اونك
متصل و شدتله و پرواسز اولارق
استعمالنه دلالت ایدر: چالا
قایج عمتصل تاج چالارق ، بلا
پروا قانج اینه دا رق، چالا
قیرباج ع شدتله و متصل قیرباج
اورارق.
yahut ilh bir isimden çala o kulanı rak onun muttasıl ve şiddetle ve pervasız olarak istimalına delalet eder çala kayc muttasıl taç çalarak bile perva kanc ayana da rak çala kyrbac a şiddetle ve muttasıl kyrbac vurarak
Kamus-ı Türki | Sayfa:501 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük