تسیار - Tesyâr
تسیار / Tesyâr
Kamus-ı Türki
ه سد. عر. )سار، یسیر
سیار ] فعل اجوفندن مصدر
اولوب، عربیده اكثریا لازم
یعنی كیتمه ویوریمه معناسنه و
نادرا متعصد ی اولدیغی حالده ،
لسانمزده دائما متعد ی یعخی
تسییر مقامنده قوللانیلیر. —
تانك كسریله غلطدر) كوندرمه ،
ارسال ، بعث: بر كتاب تسیار
ایتدی.
e sed ar sarr yesir sir fiil ecvefinden masdar olup irbide ekseriya lazim yani gitimiyoruma manasına ve nadiren müteassıdı olduğu halda lisanımızda daima müteaddi yani tesyir makamında kullanılır tanın kesiriyle galattır gönderime ersel bas bir kitap tesyar etti
Kamus-ı Türki | Sayfa:405 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük