تپمه - tepme
تپمه / tepme
Kamus-ı Türki
— )غل: تكمه) حیوانك
تپه ا ارت ایاغیله اورمسی ، چفته ،
لكد، رفا س: تپه اورمق، اتمق؛
تمه التنه المق ایاق التنه الوب
تمه اورمق. اته كچه عطوقو
مقسزین یالكز دوكمكله یاپدقلری
قبا كچه ، قار كچه سی، دیبك.
gal tekime hayvanın tepe ert eyağıyla vurması çifte leked rifâs tepe vurmak atmak temeh altına almak ayak altına alıp temeh vurmak ata gece doku makasızyen yalnız dökmekle yaptıkları kaba gece kar geçesi dipin
Kamus-ı Türki | Sayfa:378 | Sıra:23
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük