اهالی - Ahâlî
اهالی / Ahâlî
Kamus-ı Türki
ق سد. جمه عر. ) فد :
اهالی »اهل ، لمط بشقه
محلده قوللانیلیر) ١ بر مملكتك
یرلیلری، بر مملكتده اوتورانلر،
سكنه : اناطولی، روم ایلی ،
استانبول اهالیسی. .٢ خلق،
عموم ، ناس: اهالینك سهولتی
ایچون اهالینك راحتنی دوشو—
نملی. »اهل ، ماده سنه ده با .
k sed ceme ar fed ahali ehl lem başka mahalda kullanılır 1 bir memleketin yerlileri bir memlekette oturanlar sinine anadolu revim eli istanbul ahalisi 2 halk amım nas ahalinin suhuleti için ahalinin rahatını düşer nemli ehl mda sene de ba
Kamus-ı Türki | Sayfa:232 | Sıra:2
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük