هرت
The entry is a dictionary list for the word هرت
هرت Arapça ve farsça anlamları
Arapça - Arapça sözlük Metni çevir
الوسيط
(هَرَتَ) الشيءَ-ُ هَرْتًا: شقَّهُ ليوسِّعه. ويقال: هَرَتَ ثوبَه. و- شِدقَه: جذبَه نحو الأُذن. و- فلانًا بالرمح: طعَنَه. ويقال: هَرَتَ عِرضَه: طَعَنَ فيه. و- اللحمَ: أَجاد نضجَه. فهو هريتٌ.
(هَرِتَ) الرجلُ وغيرُهُ-َ هَرَتًا: اتَّسع شِدْقُه. فهو أَهْرتُ الشِّدق، وهَرِيتُه.
(أَهْرَتَ) اللحمَ: هَرَتَهُ.
(هَرَّتَ) شِدْقَه: وسَّعَه.
(تَهَارَتَ): تشدَّق وأَكثر من الكلام.
(الهَرِيتُ)- ثوبٌ هَرِيتٌ: ممزَّقٌ. وعرضٌ. هَرِيتٌ: مطعونٌ فيه. ورجلٌ هَرِيتٌ: لا يكتُمُ سِرًّا ويتكلَّم بما هو مُستَقْبَح.
Arapça - Arapça sözlük Metni çevir
هرت: هَرَتَ عِرْضَه، وهَرَطَه، وهَرَدَه؛ ابن سيده: هَرَتَ عِرضَه وثَوْبه يَهْرُته ويَهْرِتُه هَرْتاً، فهو هريتٌ. مَزَّقه وطَعَنَ فيه، لغاتٌ كلها؛ الأَزهري: هَرَتَ ثوبَه هَرْتاً إِذا شَقَّه. ويقال للخطيب من الرجال: أَهْرَتُ الشِّقْشِقةِ؛ ومنه قول ابن مُقْبل: هُرْت الشَّقَاشِق، ظَلاَّمُونَ للجُزُرِ والهَرَتُ: سَعَةُ الشِّدْقِ. والهَرِيتُ: الواسعُ الشِّدْقَيْن؛ وقد هَرِتَ، بالكسر، وهو أَهْرَتُ الشِّدْقِ وهَرِيتُه. وفي حديث رَجاء بن حَيْوة: لا تُحَدِّثْنا عن مُتهارِتٍ أَي مُتَشَدِّقٍ مُتَكاثِر، مِن هَرَتِ الشِّدْقِ، وهو سَعَتُه. ورجل أَهْرَتُ، وفرس هَرِيتٌ وأَهْرَتُ: متَّسِعُ مَشَقِّ الفَمِ. وجَمَلٌ هَريتٌ، كذلك؛ وحيَّة هَرِيتُ الشِّدْقِ، ومَهْرُوتَتُه؛ أَنشد يعقوب في صفة حية: مَهْرُوتَةُ الشِّدْقَيْن، حَولاءُ النَّظَرْ والهَرَتُ: مصدرُ الأَهْرَتِ الشِّدْق. وأَسَدٌ أَهْرَتُ: بَيِّنُ الهَرَتِ، وهَريتٌ ومُنْهَرِتٌ؛ الأَزهري: أَسَدٌ هَرِيتُ الشِّدْقِ أَي مَهْرُوتٌ ومُنْهَرِتٌ، وهو مَهرُوتُ الفم، وكلابٌ مُهَرَّتةُ الأَشْداقِ. والهَرْتُ: شَقُّك الشيءَ لتُوَسِّعَه، وهو أَيضا جَذْبُك الشِّدْقَ نحوَ الأُذن؛ وفي التهذيب: الهَرْتُ هَرْتُكَ الشِّدْقَ نحوَ الأُذن. وامرأَة هَرِيتٌ وأَتُومٌ: مُفْضاةٌ؛ ورجل هَريتٌ: لا يَكْتُم سِرًّا؛ وقيل: لا يَكتُم سِرًّا، ويتكلم مع ذلك بالقبيح. وهَرَتَ اللحمَ: أَنْضَجَه وطَبَخَه حتى تَهرَّى. وفي الحديث: أَنه أَكلَ كَتِفاً مُهَرَّتةً ومَسَح يَدَه فَصَلَّى؛ لَحْمٌ مُهَرَّتٌ ومُهَرَّدٌ إِذا نَضِجَ؛ أَراد قد تَقَطَّعَتْ من نُضْجِها؛ وقيل: إِنها مُهَرَّدَة بالدال. وهاروتُ: اسم مَلَك أَو مَلِك، والأَعْرَف أَنه اسم مَلَك.
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ هُ ] (اِ صوت) نام آواز کشیدن آش و
هر غذای روان از کاسه یا قاشق به دهان.
(یادداشت به خط مؤلف).
- هرت کردن. هرت کشیدن. (یادداشت به
خط مؤلف). رجوع به این ترکیبات شود.
هر غذای روان از کاسه یا قاشق به دهان.
(یادداشت به خط مؤلف).
- هرت کردن. هرت کشیدن. (یادداشت به
خط مؤلف). رجوع به این ترکیبات شود.
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ هِ ] (اِ) شهری وهمی که در آن قانون
و قاعده ای نیست: مگر شهر هرت است؟
(یادداشت به خط مؤلف). کنایه از جایی است
که در آن بی نظمی و هرج و مرج کامل
حکم فرما باشد.
و قاعده ای نیست: مگر شهر هرت است؟
(یادداشت به خط مؤلف). کنایه از جایی است
که در آن بی نظمی و هرج و مرج کامل
حکم فرما باشد.
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ هَ ] (ع مص) نیک پختن گوشت را و
مهرا کردن. (منتهی الارب). نیک پختن
گوشت را. (تاج المصادر بیهقی). انضاج و
نیک پختن گوشت را تا مهرا شود. (از
اقرب الموارد). || طعن کردن در آبروی ...
مهرا کردن. (منتهی الارب). نیک پختن
گوشت را. (تاج المصادر بیهقی). انضاج و
نیک پختن گوشت را تا مهرا شود. (از
اقرب الموارد). || طعن کردن در آبروی ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ هَ رَ ] (ع مص) فراخ گردیدن. (منتهی
الارب) (اقرب الموارد). || هریت گردیدن
زن. (منتهی الارب).
الارب) (اقرب الموارد). || هریت گردیدن
زن. (منتهی الارب).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ هَ رِ ] (ع اِ) شیر بیشه. (منتهی الارب).
هَرّات. هروت. هریت. (اقرب الموارد).
هَرّات. هروت. هریت. (اقرب الموارد).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ هِ ] (اِخ) مزرعه ای است کوهستانی
از دهستان دامنکوه بخش حومهٔ شهرستان
دامغان، واقع در ۳۶ هزارگزی شمال خاوری
دامغان نزدیک طرزه و ۱۶ هزارگزی شمال
راه شوسهٔ دامغان به شاهرود. (از فرهنگ
جغرافیایی ایران ج ۳).
از دهستان دامنکوه بخش حومهٔ شهرستان
دامغان، واقع در ۳۶ هزارگزی شمال خاوری
دامغان نزدیک طرزه و ۱۶ هزارگزی شمال
راه شوسهٔ دامغان به شاهرود. (از فرهنگ
جغرافیایی ایران ج ۳).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(هِ) (اِ.) (عا.) هرج و مرج ، بی قانونی . ؛ شهر ~ جایی که در آن بی نظمی و بی
قانونی و هرج و مرج حکمفرما باشد.
قانونی و هرج و مرج حکمفرما باشد.
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(هُ) (اِصت .) (عا.) صدایی که از بالا کشیدن مواد مایع از کاسه یا قاشق در دهان
برآید.
برآید.