خور
The entry is a dictionary list for the word خور
خور Arapça ve farsça anlamları
Arapça - Türkçe sözlük
bitkinlik; cılızlık; dere; dermansızlık; durgunlaşmak; güçsüzlük; haliç; hâlsizlik; koy; koyak; körelme; körfez; sakinleşmek; vadi; zafiyet; zayıflık
Arapça - Türkçe sözlük
I
خَوَر
1. körelme
Anlamı: bir organın beslenemeyerek küçülmesi, dumur
2. hâlsizlik
Anlamı: halsiz olma durumu, takatsızlık
3. güçsüzlük
Anlamı: güçsüz olma durumu
4. dermansızlık
Anlamı: güçsüzlük, bitkinlik
5. zayıflık
Anlamı: zayıf olma durumu
6. zafiyet
Anlamı: arıklık, zayıflık, güçsüzlük
7. bitkinlik
Anlamı: bitkin olma durumu
8. cılızlık
Anlamı: cılız olma durumu
II
خَوِرَ
1. durgunlaşmak
Anlamı: durgun olmak
2. sakinleşmek
Anlamı: yatışmak, durgun duruma gelmek
III
خَوْر
1. koyak
Anlamı: iki dağın arasında kalan büyük çukur, vadi
2. dere
Anlamı: iki dağ arasındaki uzun çukur
3. körfez
Anlamı: karanın içine sokulmuş deniz parçası
4. koy
Anlamı: küçük körfez
5. vadi
Anlamı: iki dağ arasındaki geçit
6. haliç
Anlamı: koy, körfez
Arapça - Arapça sözlük Metni çevir
I
معجم اللغة العربية المعاصرة
خوِرَ يَخْوَر، خَوَرًا، فهو خائر
• خوِر الرَّجلُ: خار2، ضعُف وانكسر "خوِر من الكَدِّ والإجهاد/ الكِبَر".
II
معجم اللغة العربية المعاصرة
خَوْر [مفرد]: ج أخوار (لغير المصدر) وخِيران (لغير المصدر):
1- مصدر خارَ1.
2- منخفَض من الأرض بين مرتفعين أو هضبتين.
3- لسان من البحر يكون في البَرّ على شكل خليج صغير "أرسى زورقه في خَوْرٍ صغير".
4- مصبّ الماء في بحر.
III
معجم اللغة العربية المعاصرة
خَوَر [مفرد]: مصدر خوِرَ.
IV
معجم اللغة العربية المعاصرة
خوَّرَ يُخوِّر، تخويرًا، فهو مُخوِّر، والمفعول مُخوَّر (للمتعدِّي)
• خوَّر الرَّجلُ: خار2، ضعُف وانكسر "خوَّر المصابُ من هول الصدمة".
• خوَّر فلانًا: نسبه إلى الخَوَر "خوَّر زميلَه لضعفه وميوعته".
Arapça - Arapça sözlük Metni çevir
خور: الليث: الخُوَارُ صوتُ الثَّوْر وما اشتد من صوت البقرة والعجل. ابن سيده: الخُوار من أَصوات البقر والغنم والظباء والسهام. وقد خارَ يَخُور خُواراً: صاح؛ ومنه قوله تعالى: فأَخْرَجَ لهم عِجْلاً جَسَداً له خُوارٌ؛ قال طرفة: لَيْتَ لنا، مكانَ المَلْكِ عَمْرو، رَغُوثاً حَوْلَ قُبَّتِنا تَخُورُ وفي حديث الزكاة: يَحْمِلُ بَعِيراً له رُغاءٌ أَو بقرة لها خُوارٌ؛ هو صوت البقر. وفي حديث مقتل أُبيِّ ابن خَلَفٍ: فَخَرَّ يخُورُ كما يَخُورُ الثور؛ وقال أَوْسُ بْنُ حَجَرٍ: يَخُرْنَ إِذا أُنْفِذْن في ساقِطِ النَّدى، وإِن كانَ يوماً ذا أَهاضِيبَ مُخْضِلا خُوَارَ المَطَافِيلِ المُلَمَّعَة الشَّوَى وأَطْلائِها، صَادَفْنَ عِرْنَانَ مُبْقِلا يقول: إِذا أُنْفِذَتِ السهام خارَتْ خُوارَ هذه الوحش. المطافيل: التي تَثْغُو إِلى أَطلائها وقد أَنشطها المَرْعَى المُخْصِبُ، فأَصواتُ هذه النَّبَالِ كأَصوات تلك الوحوش ذوات الأَطفال، وإِن أُنْفِذَتْ في يوم مطر مُخْضِلٍ، أَي فلهذه النَّبْلِ فَضْلٌ من أَجل إِحكام الصنعة وكرم العيدان. والاسْتِخارَةُ: الاستعطافُ. واسْتَخَارَ الرجلَ: استعطفه؛ يقال: هو من الخُوَار والصوت، وأَصله أَن الصائد يأْتي ولد الظبية في كناسه فيَعْرُك أُذنه فَيَخُور أَي يصيح، يستعطف بذلك أُمه كي يصيدها؛ وقال الهذلي:لَعَلَّكَ، إِمَّا أُمُّ عَمْرٍو تَبَدَّلَتْ سِواكَ خَلِيلاً، شاتِمِي تَسْتَخِيرُها (* قوله: “شاتمي تستخيرها” قال السكري شارح الديوان: أي تستعطفها بشتمك إياي). وقال الكميت: ولَن يَسْتَخِيرَ رُسُومَ الدِّيار، لِعَوْلَتِهِ، ذو الصِّبا المُعْوِلُ فعين استخرت على هذا واو، وهو مذكور في الياء، لأَنك إِذا استعطفته ودعوته فإِنك إنما تطلب خيره. ويقال: أَخَرْنَا المطايا إِلى موضع كذا نُخِيرُها إِخارَةً صرفناها وعطفناها. والخَوَرُ، بالتحريك: الضعف. وخارَ الرجلُ والحَرُّ يَخُور خُؤوراً وخَوِرَ خَوَراً وخَوَّرَ: ضَعُفَ وانكسر؛ ورجل خَوَّارٌ: ضعيف. وَرُمْحٌ خَوَّارٌ وسهم خَوَّار؛ وكل ما ضعف، فقد خار. الليث: الخَوَّار الضعيف الذي لا بقاء له على الشدّة. وفي حديث عمر: لن تَخُورَ قُوًى ما دام صاحبها يَنْزِعُ ويَنْزُو، خار يَخور إِذا ضعفت قوَّته ووَهَتْ، أَي لن يضعف صاحب قوَّة يقدر أَن ينزع في قوسه ويَثِبَ إِلى دابته؛ ومنه حديث أَبي بكر قال لعمر، رضي الله عنهما: أَجَبانٌ في الجاهلية وخَوَّارٌ في الإِسلام؟ وفي حديث عمرو بن العاص: ليس أَخو الحَرْبِ من يضع خُوَرَ الحَشايا عن يمينه وشماله أَي يضع لِيَانَ الفُرُشِ والأَوْطِيَة وضِعافَها عنده، وهي التي لا تُحْشَى بالأَشْياء الصُّلْبَةِ. وخَوَّرَه: نسبه إِلى الخَوَرِ؛ قال:لقد عَلِمْت، فاعْذُليني أَوْذَرِي، أَنَّ صُرُوفَ الدَّهْرِ، من لا يَصْبرِ على المُلِمَّات، بها يُخَوَّرِ وخارَ الرجلُ يَخُور، فهو خائر. والخُوَارُ في كل شيء عيب إِلاَّ في هذه الأَشياء: ناقة خَوَّارة وشاة خَوَّارة إِذا كانتا غزيرتين باللبن، وبعير خَوَّار رَقِيقٌ حَسَنٌ، وفرس خَوَّار لَيِّنُ العَطْف، والجمع خُورٌ في جميع ذلك، والعَدَدُ خَوَّاراتٌ. والخَوَّارَةُ: الاستُ لضعفها. وسهمٌ خَوَّار وخَؤورٌ: ضعيف. والخُورُ من النساء: الكثيرات الرِّيَبِ لفسادهن وضعف أَحلامهن، لا واحد له؛ قال الأَخطل: يَبِيتُ يَسُوفُ الخُورَ، وهْيَ رَواكِدٌ، كما سَافَ أَبْكَارَ الهِجَانِ فَنِيقُ وناقة خَوَّارة: غزيرة اللبن، وكذلك الشاة، والجمع خُورٌ على غير قياس؛ قال القطامي: رَشُوفٌ وَرَاءَ الخُورِ، لو تَنْدَرِئ لها صَباً وشَمالٌ حَرْجَفٌ، لم تقَلَّبِ وأَرض خَوَّارة: لينة سهلة، والجمع خُورٌ؛ قال عمر بن لَجَإٍ يهجو جريراً مجاوباً له على قوله فيه: أَحِينَ كنتُ سَمَاماً يا بَني لَجَإٍ، وخاطَرَتْ بِيَ عن أَحْسابِها مُضَرُ، تَعَرَّضَتْ تَيْمُ عَمْداً لي لأَهْجُوَها، كما تَعَرَّضَ لاسْتِ الخَارِئ الحَجَرُ؟ فقال عمر بن لجإٍ يجاوبه: لقد كَذَبْتَ، وشَرُّ القَوْلِ أَكْذَبُهُ، ما خاطَرَتْ بك عن أَحْسابِها مُضَرُ، بل أَنتَ نَزْوَة خَوَّارٍ على أَمَةٍ، لا يَسْبِقُ الحَلَبَاتِ اللُّؤْمُ والخَوَرُ قال ابن بري: وشاهدُ الخُور جمع خَوَّارٍ قول الطرماح: أَنا ابنُ حُماةِ المَجْدِ من آلِ مالِكٍ، إِذا جَعَلَتْ خُورُ الرِّجالِ تَهِيعُ قال: ومثله لغَسَّانَ السَّلِيطِيِّ: قَبَحَ الإِلَهُ بَني كُلَيْبٍ إِنَّهُمْ خُورُ القُلُوبِ، أَخِفَّةُ الأَحْلامِ ونخلة خَوَّارة: غزيرة الحمل؛ قال الأَنصاري: أَدِينُ وما دَيني عليكم بِمَغْرَمٍ، ولكنْ على الجُرْدِ الجِلادِ القَرَاوِحِ على كُلِّ خَوَّارٍ، كأَنَّ جُذُوعَهُ طُلِينَ بِقارٍ، أَو بِحَمْأَةِ مائِحِ وبَكْرَةٌ خَوَّارَةٌ إِذا كانت سهلة جَرْيِ المِحْوَرِ في القَعْرِ؛ وأَنشد: عَلِّقْ على بَكْرِكَ ما تُعَلِّقُ، بَكْرُكَ خَوَّارٌ، وبَكْرِي أَوْرَقُ قال: احتجاجه بهذا الرجز للبَكْرَةِ الخَوَّارَةِ غلط لأَن البَكْرَ في الرجز بكر الإِبل، وهو الذكر منها الفَتِيُّ. وفرس خَوَّارُ العِنانِ: سَهْلُ المَعْطِفِ لَيِّنُه كثير الجَرْيِ؛ وخَيْلٌ خُورٌ؛ قال ابن مقبل:مُلِحٌّ إِذا الخُورُ اللَّهامِيمُ هَرْوَلَتْ، تَوَثَّبَ أَوْسَاطَ الخَبَارِ على الفَتَرْ وجمل خَوَّار: رقيق حَسَنٌ، والجمع خَوَّاراتٌ، ونظيره ما حكاه سيبويه من قولهم جَمَلٌ سِبَحْلٌ وجِمالٌ سِبَحْلاتٌ أَي أَنه لا يجمع إلاَّ بالأَلف والتاء. وناقة خَوَّارة: سِبَطَةُ اللحم هَشَّةُ العَظْمِ. ويقال: إِن في بَعِيرِكَ هذا لَشَارِبَ خَوَرٍ، يكون مدحاً ويكون ذمّاً: فالمدح أَن يكون صبوراً على العطش والتعب، والذم أَن يكون غير صبور عليهما. وقال ابن السكيت: الخُورُ الإِبل الحُمْرُ إِلى الغُبْرَةِ رقيقاتُ الجلود طِوالُ الأَوْبارِ، لها شعر ينفذ ووبرها أَطول من سائر الوبر. والخُورُ: أَضعف من الجَلَدِ، وإِذا كانت كذلك فهي غِزارٌ. أَبو الهيثم: رجل خَوَّار وقوم خَوَّارون ورجل خَؤُورٌ وقوم خَوَرَةٌ وناقة خَوَّارة رقيقة الجلد غَزِيرَة. وزَنْدٌ خَوَّار: قَدَّاحٌ. وخَوَّارُ الصَّفَا: الذي له صوت من صلابته؛ عن ابن الأَعرابي، وأَنشد: يَتْرُكُ خَوَّارَ الصَّفَا رَكُوبَا والخَوْرُ: مَصَبُّ الماء في البحر، وقيل: هو مصبّ المياه الجارية في البحر إِذا اتسع وعَرُضَ. وقال شمر: الخَوْرُ عُنُقٌ من البحر يدخل في الأَرض، وقيل: هو خليج من البحر، وجمعه خُؤُورٌ؛ قال العجاج يصف السفينة:إِذا انْتَحَى بِجُؤْجُؤٍ مَسْمُورِ، وتارَةً يَنْقَضُّ في الخُؤُورِ، تَقَضِّيَ البازِي من الصُّقُورِ والخَوْرُ، مثل الغَوْرِ: المنخفضُ المُطمَئِنُّ من الأَرض بين النَّشْْزَيْنِ، ولذلك قيل للدُّبُرِ: خَوْرانُ لأَنه كالهَبْطَةِ بين رَبْوَتَيْنِ، ويقال للدبر الخَوْرانُ والخَوَّارَةُ، لضَعْفِ فَقْحَتِها سميت به، والخَوْرانُ: مَجْرَى الرَّوْثِ، وقيل: الخَوْرانُ المَبْعَرُ الذي يشتمل عليه حَتارُ الصُّلْب من الإِنسان وغيره، وقيل: رأْس المبعرِ، وقيل: الخَوْرانُ الذي فيه الدبر، والجمع من كل ذلك خَوْراناتٌ وخَوَارِينُ، قال في جمعه على خَوْرانات: وكذلك كل اسم كان مذكراً لغير الناس جمعه على لفظ تاءات الجمع جائز نحو حَمَّامات وسُرادِقاتٍ وما أَشبههما. وطَعَنَه فخارَه خَوْراً: أَصاب خَوْرانَهُ، وهو الهواء الذي فيه الدبر من الرجل، والقبل من المرأَة. وخارَ البَرْدُ يَخُورُ خُؤُوراً إِذا فَتَر وسَكَنَ. والخَوَّارُ العُذْرِيُّ: رجل كان عالماً بالنسب. والخُوَارُ: اسم موضع؛ قال النَّمِرُ بن تَوْلَبٍ: خَرَجْنَ من الخُوَارِ وعُدْنَ فيه، وقَدْ وَازَنَّ مِنْ أَجَلَى بِرَعْنِ ابن الأَعرابي: يقال نَحَرَ خِيرَةَ إِبله وخُورَةَ إِبله، وكذلك الخُورَى والخُورَةُ. الفراء: يقال لك خَوَّارُها أَي خيارها، وفي بني فلان خُورَى من الإِبل الكرام. وفي الحديث ذِكْرُ خُوزِ كِرْمانَ، والخُوزُ: جبل معروف في العجم، ويروى بالراء، وهو من أَرض فارس، وصوّبه الدارقطني وقيل: إِذا أَردت الإِضافة فبالراء، وإِذا عطفت فبالزاي
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ خَ ] (ع اِ) زمین پست. (منتهی الارب)
(از تاج العروس) (از لسان العرب).
|| شاخی از دریا. (منتهی الارب): فما
اخذوه [ ای العرب ] من الفارسیه الخور و هو
خلیج البحر. (از جمهرهٔ ابن درید ...
(از تاج العروس) (از لسان العرب).
|| شاخی از دریا. (منتهی الارب): فما
اخذوه [ ای العرب ] من الفارسیه الخور و هو
خلیج البحر. (از جمهرهٔ ابن درید ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ خَ وَ ] (ع ص) ضعیف. سست. ناتوان.
(منتهی الارب) (از تاج العروس) (از
لسان العرب): و امراء از صادرات افعال او
چون لین و خور و ضعف و سدر مشاهده
می کردند. (جهانگشای جوینی).
|| ...
(منتهی الارب) (از تاج العروس) (از
لسان العرب): و امراء از صادرات افعال او
چون لین و خور و ضعف و سدر مشاهده
می کردند. (جهانگشای جوینی).
|| ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ خَ ] (ع مص) زدن بر خوران. (منتهی
الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
منه: خاره خوراً؛ ای زد بر خوران وی.
|| بانگ کردن گاو. (منتهی الارب) (از تاج
العروس) (از لسان العرب). منه: ...
الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
منه: خاره خوراً؛ ای زد بر خوران وی.
|| بانگ کردن گاو. (منتهی الارب) (از تاج
العروس) (از لسان العرب). منه: ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(ع ص، اِ) زنان بسیارشک
درگمان افکننده به جهت فساد آنها. واحد
ندارد. ج، خوار، خوارة. (منتهی الارب) (از
لسان العرب) (از تاج العروس).
درگمان افکننده به جهت فساد آنها. واحد
ندارد. ج، خوار، خوارة. (منتهی الارب) (از
لسان العرب) (از تاج العروس).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ خوَرْ / خُرْ ] (اِ) هور. خورشید.
آفتاب. مهر. شارق. شمس. ذُکاء. بیضا. بوح.
یوح. عجوز. تبیراء. غزاله. لولاهه. ابوقابوس.
حورجاریه. اختران شاه. لیو. نیر اعظم. نیر
اکبر. ارنة. شرق. جای آن در فلک چهارم
است. (یادداشت مؤلف):
شکوفه همچو شکاف است ...
آفتاب. مهر. شارق. شمس. ذُکاء. بیضا. بوح.
یوح. عجوز. تبیراء. غزاله. لولاهه. ابوقابوس.
حورجاریه. اختران شاه. لیو. نیر اعظم. نیر
اکبر. ارنة. شرق. جای آن در فلک چهارم
است. (یادداشت مؤلف):
شکوفه همچو شکاف است ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ خوَرْ / خُرْ ] (اِخ) نام دهی است ببلخ
و از آنجاست محمدبن عبداللََّه بن عبدالحکم.
(منتهی الارب).
و از آنجاست محمدبن عبداللََّه بن عبدالحکم.
(منتهی الارب).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
[ خوَرْ / خُرْ ] (اِخ) نام دهی است به
استرآباد. (یادداشت بخط مؤلف).
استرآباد. (یادداشت بخط مؤلف).
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی از دهستان حومهٔ بخش
مرکزی شهرستان لار، واقع در ۳هزارگزی
جنوب لار کنار راه شوسهٔ لار به لنگه. این
دهکده در دامنهٔ کوه قرار دارد با آب و هوای
گرمسیری و ۱۹۴۹ تن سکنه. آب آن از ...
مرکزی شهرستان لار، واقع در ۳هزارگزی
جنوب لار کنار راه شوسهٔ لار به لنگه. این
دهکده در دامنهٔ کوه قرار دارد با آب و هوای
گرمسیری و ۱۹۴۹ تن سکنه. آب آن از ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است از دهستان فراشبند
بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد، واقع در
۲۳هزارگزی باختر فیروزآباد و سه هزارگزی
شمال راه مالرو عمومی. این دهکده در جلگه
قرار دارد و آب و هوای آن گرمسیری است.
آب آن از چشمه و محصول آن ...
بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد، واقع در
۲۳هزارگزی باختر فیروزآباد و سه هزارگزی
شمال راه مالرو عمومی. این دهکده در جلگه
قرار دارد و آب و هوای آن گرمسیری است.
آب آن از چشمه و محصول آن ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است جزء دهستان فشند
بخش کرج شهرستان تهران، واقع در
۳۸هزارگزی شمال باختری کرج و
۷هزارگزی شمال راه شوسهٔ کرج به قزوین.
این دهکده در دامنهٔ کوه قرار دارد با آب و
هوای سردسیری و ۱۴۹۰ تن سکنه. آب آن
از قنات ...
بخش کرج شهرستان تهران، واقع در
۳۸هزارگزی شمال باختری کرج و
۷هزارگزی شمال راه شوسهٔ کرج به قزوین.
این دهکده در دامنهٔ کوه قرار دارد با آب و
هوای سردسیری و ۱۴۹۰ تن سکنه. آب آن
از قنات ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است جزء دهستان ارنگهٔ
بخش کرج شهرستان تهران، واقع در
۳۳هزارگزی شمال خاوری کرج و
۱۳هزارگزی خاور راه چالوس به کرج. این
دهکده در کوهستان قرار دارد با آب و هوای
سرد و ۷۴۴ تن سکنه. آب آن از چشمه ...
بخش کرج شهرستان تهران، واقع در
۳۳هزارگزی شمال خاوری کرج و
۱۳هزارگزی خاور راه چالوس به کرج. این
دهکده در کوهستان قرار دارد با آب و هوای
سرد و ۷۴۴ تن سکنه. آب آن از چشمه ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است از دهستان مرکزی
بخش خوسف شهرستان بیرجند، واقع در
۵۰هزارگزی شمال باختری خوسف سر راه
مالرو عمومی خوسف به طبس. این دهکده در
جلگه قرار دارد با آب و هوای مناطق
گرمسیری و ۴۶۰ تن سکنه. آب آن ...
بخش خوسف شهرستان بیرجند، واقع در
۵۰هزارگزی شمال باختری خوسف سر راه
مالرو عمومی خوسف به طبس. این دهکده در
جلگه قرار دارد با آب و هوای مناطق
گرمسیری و ۴۶۰ تن سکنه. آب آن ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است از دهستان قلعه نو
بخش کلات شهرستان دره گز، واقع در
۳۶هزارگزی جنوب خاوری کبودگنبد. این
دهکده کوهستانی و معتدل است. آب آن از
رودخانه و محصول آن غلات و شغل اهالی
زراعت و راه مالرو است. (از فرهنگ ...
بخش کلات شهرستان دره گز، واقع در
۳۶هزارگزی جنوب خاوری کبودگنبد. این
دهکده کوهستانی و معتدل است. آب آن از
رودخانه و محصول آن غلات و شغل اهالی
زراعت و راه مالرو است. (از فرهنگ ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است از دهستان تبادکان
بخش حومهٔ شهرستان مشهد، واقع در
۴۹هزارگزی شمال خاوری مشهد. این ده
کوهستانی و سردسیر و با ۱۵۵۳ تن سکنه
است. آب آن از رودخانه و محصول آن
غلات و بنشن و شغل اهالی ...
بخش حومهٔ شهرستان مشهد، واقع در
۴۹هزارگزی شمال خاوری مشهد. این ده
کوهستانی و سردسیر و با ۱۵۵۳ تن سکنه
است. آب آن از رودخانه و محصول آن
غلات و بنشن و شغل اهالی ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) دهی است از دهستان کوهپایهٔ
بخش بردسکن شهرستان کاشمر، واقع در
۲۴هزارگزی شمال خاوری بردسکن سر راه
مالرو عمومی ریوش. این دهکده کوهستانی و
معتدل و دارای ۱۲۱۲ تن سکنه می باشد. آب
آن از رودخانه و محصول آن غلات و ...
بخش بردسکن شهرستان کاشمر، واقع در
۲۴هزارگزی شمال خاوری بردسکن سر راه
مالرو عمومی ریوش. این دهکده کوهستانی و
معتدل و دارای ۱۲۱۲ تن سکنه می باشد. آب
آن از رودخانه و محصول آن غلات و ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
(اِخ) قصبهٔ مرکزی بخش خور و
بیابانک شهرستان نایین، واقع در
۲۲۰هزارگزی شمال خاوری نایین به
مختصات جغرافیایی زیر: طول آن ۵۵ درجه
و ۲ دقیقه و ۳۰ ثانیهٔ شرقی از نصف النهار
گرینویچ و عرض ۳۳ درجه و ۴۷ دقیقهٔ
شمالی. ارتفاع ...
بیابانک شهرستان نایین، واقع در
۲۲۰هزارگزی شمال خاوری نایین به
مختصات جغرافیایی زیر: طول آن ۵۵ درجه
و ۲ دقیقه و ۳۰ ثانیهٔ شرقی از نصف النهار
گرینویچ و عرض ۳۳ درجه و ۴۷ دقیقهٔ
شمالی. ارتفاع ...
Farsça - Farsça sözlük Metni çevir
( ~.) 1 - (اِ.) ریشة خوردن ، خوراک . 2 - خوردنی . 3 - (ص فا.) در ترکیب به معنی
خورنده آید: باده خور، میراث خور.
خورنده آید: باده خور، میراث خور.
Arapça - Rusca sözlük Metni çevir
I
(خور)
II
خَوْرٌ
мн. أَخْوَارٌ
1) высохшее русло; долина
2) бухта; залив; устье реки
III
خَوَرٌ
1) изнеможение, слабость
2) неустойчивость (моральная) ; упадок духа